Και ξαφνικά παντού βλέπω να παίζει το θέμα «το Nomads 2 δεν έχει την αναμενόμενη επιτυχία και δεν πηγαίνει καλά στα νούμερα τηλεθέασης». Αναμενόμενη από ποιόν;
Πριν λίγο καιρό, όταν είχα πάει μια βόλτα από το πατρικό μου σπίτι, έπεσε το trailer του reality επιβίωσης που διαφήμιζε την πρεμιέρα του και άκουσα τη μάνα μου να λέει «Άντε πάλι με αυτά τα παιχνίδια…». Επειδή πάντα μου αρέσει να ακούω τη γνώμη των ανθρώπων που δεν είναι μέσα στα media και αποτελούν το βασικό κοινό της τηλεόρασης, τη ρώτησα αν θα το παρακολουθήσει και μου είπε με απόλυτη σιγουριά «Φυσικά και όχι. Γιατί, ποιος θα το δει;». Χωρίς μια γνώμη να αποτελεί και μια σοβαρή ένδειξη για την επιτυχία ενός τηλεοπτικού προϊόντος, κι εγώ ακριβώς αυτό αισθάνθηκα όταν άκουσα στην αρχή της σεζόν ότι θα ξαναδούμε άλλο ένα reality επιβίωσης. Ίσως έφταιξε η τεράστια επιτυχία του Survivor 1 που όλη η χώρα ήταν σε ντελίριο. Ίσως το Nomads 1 που πήγε σχετικά καλά. Μετά, το Survivor 2 που δεν έκανε την επιτυχία του πρώτου αλλά και του ανεκδιήγητου Survival Secret του Έψιλον… Μετά ήρθε το καλοκαίρι και κάθε μέρα υπήρχε το «Σκάσε και κολύμπα» που είχε όλα τα χαρακτηριστικά των παιχνιδιών των reality επιβίωσης οπότε πάλι έβλεπες βρεγμένους να τρέχουν… Όλα τα παραπάνω με μικρές ή μεγάλες ομοιότητες ήταν σχεδόν ίδια.
Μια ατέρμονη ταλαιπωρία ανθρώπων, με καυγάδες, πείνα, ανταγωνισμό και όλα αυτά για να τους ωθήσουν να δείξουν τα ταπεινά τους ένστικτα. Αυτά θα είχαν κάποιο ενδιαφέρον αν δεν υπήρχε αυτός ο καταιγισμός από το ίδιο reality με άλλο όνομα, σε άλλη περιοχή, άλλο επίπεδο παραγωγής και άλλο κανάλι.
Δυστυχώς, κάθε προϊόν, τηλεοπτικό ή όχι, όταν υπάρχει σε τέτοιες δόσεις στην αγορά όσο καλό και να είναι χάνει συνεχώς κοινό. Και όχι μόνο χάνει κοινό αλλά το στρέφει και εναντίον του. Διότι όταν κάτι το βρίσκεις σε κάθε γωνία που στρίβεις, και σε χαμηλότερη τιμή, παύει να σου προκαλεί το ενδιαφέρον και σιγά σιγά γίνεται «δεν το θέλω ακόμα και αν μου το χαρίσουν».
Πόσες φορές να αντέξεις να δεις, παρόμοιους παίχτες, σε παρόμοια παιχνίδια, με παρόμοια αποτελέσματα και παρόμοιες παρεξηγήσεις; Και πόσο να αντέξεις όταν αυτό συμβαίνει εδώ και 2,5 χρόνια συνεχώς χειμώνα καλοκαίρι στην οθόνη σου; Όποιοι κι αν είναι οι παίκτες, όποιοι κι αν είναι οι παρουσιαστές και τα παιχνίδια, ένα τόσο «κουρασμένο» θέαμα δεν μπορεί παρά να είναι κουραστικό.
Δυστυχώς, όπως όλα τα πράγματα στη χώρα μας έτσι και η τηλεόραση προσπαθεί να αρπάξει την επιτυχία του «απέναντι» και όχι να ψάξει να βρει τη δική του. Ή τουλάχιστον να ρισκάρει και ας μην τη βρει. Τα reality επιβίωσης είναι όπως κάποια στιγμή τα καταστήματα με frozen yogurt. Πέτυχε ένα, άνοιξαν δέκα στον ίδιο δρόμο και μετά από καιρό όταν ακούγαμε “froz…” και τρέχαμε να γλιτώσουμε, έκλεισαν και τα έντεκα. Και τώρα έχουμε όσα frozen yogurt χρειάζονται σε κάθε περιοχή. Ακριβώς αυτό έχει πάθει και το Nomads 2. Ακούν οι άνθρωποι «Πάμε για το παιχνίδι της ασυλ…» και αλλάζουν κανάλι.
Ίσως μετά από κάποιες τηλεοπτικές σεζόν «ξεκούρασης» και όταν κάποιος παράγοντας της τηλεόρασης δεν θα θέλει να κάνει ό,τι ο απέναντι, να ξαναδούμε και να ξαναπετύχει μια τέτοια εκπομπή. Μέχρι τότε εμείς θα τρώμε κανένα καλό frozen yogurt και ας μην είναι ακριβώς κάτω από το σπίτι μας όπως παλιά, περιμένοντας…
Διάβασε επίσης:
My Style Rocks: Όταν παίρνεις σοβαρά τον εαυτό σου και όχι αυτό που κάνεις
Η τηλεθέαση θέλει λάθος τρόπους ακόμα κι αν λες τα σωστά