Το 2019 μπήκε και αφού δεν πέθανες το 18 και δεν πέθανα κι εγώ, έλα να τα πούμε λίγο για το πώς θα συνεχίσουμε.

Νέος χρόνος, νέος εγώ; Και δεν εννοώ ηλικιακά … ηλικιακά πάντα νέος θα ‘μαι.

Ζούμε σε μια χώρα στην οποία – απ΄ ότι λένε γεννήθηκε ο πολιτισμός, οι τέχνες κλπ – και παρ’ολ’αυτά οι περισσότεροι πολίτες είναι απολίτιστοι.

Δεν γίνομαι αγενής – αντιθέτως είμαι λάτρης και παλεύω για την ευγένεια – αλλά έτσι δεν είναι;

Το να λες τα πράγματα ωμά δεν σε κάνει αγενή, σε κάνει ειλικρινή.

Όλοι … ΟΛΟΙ έχουν πλέον ένα ύφος , είτε έχουν 1000 followers στο instagram είτε 100.000, λες κι έχουν πάρει το κουραδόκαστρο που λέει και η Ντένη Μαρκορά.

Το να είσαι «γνωστός» στο instagram, στην Ψαροκώσταινα τουλάχιστον, είναι σαν να είσαι πλούσιος στη Monopoly.

Γιατί, λοιπόν, όλοι – κι εγώ μαζί – είμαστε snob; Χαιρέκακοι; Κουτσομπόληδες; Ξινοί;

Το να σηκώσεις το φρύδι σου και να αγγίξει μαλλί από την ξίνα δεν σε κάνει σπουδαίο.

Σήκωσε το ανάστημά σου καλύτερα ή την αξιοπρέπειά σου.

Και ξέρεις τι; Πάει στα κομμάτια, είσαι κωλάνθρωπος αλλά προβάλλεις την καλύτερη ζωή στα social. Κάποια στιγμή θα σε δει ο άλλος από κοντά, θα σου μιλήσει ή απλά θα σε πάρει χαμπάρι και μετά δεν σώζεσαι!

Και μην μένουμε μόνο κλεισμένοι στο πλαίσιο “instagram” και “social media”.

Σε κοινές παρέες, στο δρόμο, στα κλαμπ, παντού. Όλοι από 15 – 35 έχουν το ύφος της βασιλομήτωρ. Που πας καλή μου;

Έχουμε ευτελίσει κάθε αξία και αξιοπρέπεια!

Θαυμάζουμε και αποθεώνουμε άτομα ξινά, κακιασμένα, απρόσωπα, ψυχρά και αμόρφωτα, που δεν ξέρουν να συντάξουν μια πρόταση με υποκείμενο, ρήμα και αντικείμενο. Να αφήσουμε και την μόρφωση; Οκ… Απαίδευτα.

Και από την άλλη, παραγκωνίζουμε άτομα επιπέδου, που έχουν κάτι να πουν ή έχουν 15 πτυχία και μια Α παιδεία – πέρα από μόρφωση.

Τα άτομα αυτά δεν θα προβληθούν, δεν θα πάρουν την θέση, δεν θα βγάλουν εύκολα χρήματα γιατί θα τα έχουν καπελώσει τα άλλα που προ ολίγου μας έδειξαν τον κώλο τους σε φωτογραφία.

Και μπορεί να ΄χουν ωραίο κώλο, αλλά αν ανοίξουν το στόμα τους τι γίνεται;

Αν γυρίσουν φάτσα και είναι ωσάν την Κρουέλα την ΝτεΒίλ;

Μήπως λοιπόν να χαλαρώσουμε λίγο όλοι και να το δούμε πιο ήρεμα το πράγμα;

Με ένα – δύο χαμόγελα παραπάνω, με έναν λίγο πιο γλυκό τρόπο, με μια ενδεικτική ευγένεια, με μια χαρά βρε παιδί μου.

Κοιτάζω γύρω μου και όλοι είναι ξινοί και από μέσα τους δυστυχισμένοι.

Κρίμα δεν είναι;;

Δεν είναι καλύτερα να ζήσουμε μια γεμάτη ζωή, χωρίς να μας νοιάζει τι κάνει ο άλλος;

Πιστέψτε με το άτομο που έδειχνε τον κώλο του πριν, σε 5 – 10 χρόνια που εσύ ή εγώ θα παντρευόμαστε ή θα κάνουμε παιδιά ή θα ζούμε μια όμορφη ζωή, ακόμα τον κώλο του θα δείχνει. Μόνο που τότε δεν θα ναι τόσο στητός.

Ούτε πλούσιος θα είναι, ούτε επιτυχημένος, ούτε χαρούμενος.

Σκέψου το, πιο πολύ σκας για το τι νομίζουν οι άλλοι για σένα παρά για το πώς είσαι εσύ μέσα σου.

Εγώ πάντως εδώ θα είμαι για ότι θες να ρωτήσεις!