Από τη Nikkietutorials μέχρι τον Άγγελο Μπράτη, αυτή την εβδομάδα είχαμε πολλά παραδείγματα ειλικρίνειας. Κάποια είχαν τυμπανοκρουσίες ενώ του σχεδιαστή έγινε φυσιολογικά, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις και αλλαγή τόνου φωνής.

Ο Άγγελος Μπράτης μπήκε στη ζωή όλων πέρυσι, τον έμαθαν και όσοι δεν ασχολούνται με τη μόδα μέσα από τη συμμετοχή του στην κριτική επιτροπή του GNTM.

Το περασμένο Σάββατο στο DOT, ο Έλληνας σχεδιαστής υποδέχτηκε τους παρουσιαστές-δημοσιογράφους στο νέο του ατελιέ στην Αθήνα και μίλησε για τα παιδικά του χρόνια, την εξαιρετική σχέση με τους γονείς του αλλά και την προσωπική του ζωή που τα media δεν άγγιξαν επειδή είναι gay, «για να μη χάσουν κανένα πελατάκι».

Πριν σκεφτείς «σιγά, έπρεπε να το πει; Δεν το είχαμε καταλάβει;», θέλω να σε ενημερώσω πως η υποψία ενός πράγματος διαφέρει από την in your face παραδοχή. Ο Μπράτης, ηθελημένα ή όχι, το έκανε σωστά: Στο χώρο του, με φόντο τα trademark draping ρούχα του, σε μια εκπομπή με σύγχρονη εικόνα. Δήλωσε ανοιχτά gay χωρίς επανάσταση, χωρίς έντονη εκφορά της λέξης αλλά και χωρίς να χαμηλώνει τη φωνή του ή κάνοντας μια παύση που θα έδειχνε ότι έρχεται μια αποκάλυψη. Αναφέρθηκε φυσιολογικά σε κάτι τόσο κανονικό.

Μήπως ήρθε η στιγμή και άλλοι άνθρωποι που υποκρίνονται τους «ειλικρινείς απέναντι στον κόσμο» να κάνουν το ίδιο; Τι τους κρατάει και πώς προτρέπουν για αποδοχή όταν οι ίδιοι δεν δηλώνουν την αλήθεια τους; Άλλο η υποψία και άλλο τα guts να το πεις in their face. Ειδικά όταν είσαι σε υψηλό επίπεδο αναγνωρισιμότητας και δεν το κάνεις για να την αποκτήσεις.